Pag-ibig Libog at Pagkabalisa 7

VII. Ang Bunga at GantiPatuloy si Goerge sa bagong binuong mundo, sa bawat araw ay kahulagan nitoy isang walang kapares na paglipad sa langit ng halinghing at pagtampisaw sa likodo ng pagkababae. Naging kaaya-aya sa kanya ang nektar ng kalibugan. Dahil dito ok lang kay George na wala pang trabahong nahahanap sa kanya a ng ahensya. Masaya ang pag-aaral ng bida noong tawagin sya ni Suzuki, inakala nya ito na wala ang presidente ng ahensya at gustong makipagtalik ang sekretarya sa opisina na minsan na nilang ginawa. Mabilis na tumayo at sumunod sa dalaga sa opisina ng presidente. Napatingin ang mga ibang empleado ng ahensya dahil bihira syang makitang pumasok doon. Napatitig sya kay Yamabuki na ang lamesa ay malapit sa pintuan ng opisina ng presidente. Nakangiti ito sa kanya habang kamot ang marahil makating hita. Minsan na nyang nakantot si Yamabuki noong nagkaroon ng party ang ahensya. Naka-inom sila noon at sabay na nag-CR. Sa libog ni George nahatak nya ito at nagtalik. Nag-enjoy sya noon dahil kakaiba ang tambok ng pwet ni Yamabuki, pinatuwad nya ito sa harap ng salamin ng comfort room para makita ng babae kung paano ang pagkantot sa kanya. Hindi naulit ang kahayupan nila ni Yamabuki. Nilagpasan nya si Yamabuki at pumasok na sila ni Suzuki sa loob. Pagsara ng pinto hinimas nya ang pwet ng dalaga, umilag ang babae at sabay abot sa kanya ang telepono. Tawag daw ito para sa kanya. Marahang sinagot ang telepono, nagulat noong kanyang madinig ang boses ni Candy. May matinding pagkasabik ang sunod nyang salita pero may halo itong kabog sa dibdib. Nagkumustahan. Matagal na pag-uusap. Hindi malaman ni George kung tuwa o pangamba ang kanyang nararamdaman noong ipaalam ni Candy ang kanyang magdadalang tao at malapit na nyang isilang. Nagbunga ang unang pagtataksil, magkaka-anak na si George pero sa ibang babae kanyang minahal sa maling pagkakataon. Nalito ang bida kung ano gagawin, paano kung malaman ito ng kanyang asawa. Natapos ang kanilang usapan na hindi papabayaan ng bida ang magiging anak nila. Handa itong suportahan hanggat sa kanyang makakaya. Napansin ni Suzuki na balisa si George. Lumapit sya lalaki at simulang himasin ang alaga na naway magpapakalma ngunit hindi kundi sampal ang dumampi sa kanyang mukha. Umiyak ang dalaga sa ginawa ni George. Lalong nadagdagan ang iniisip ni George bakit nya nagawang saktan ang babeng Hapones. Paano kung magsumbong ito sa presidente at pauwiin na sya ng Pinas. Walang siyang iniwang salita kay Suzuki, 　at mabigat ang katawang nilisan ang silid. Sa linggong yun malayo at malalim ang isip ni George, naglalaro ito sa mga bagay bagay na maaring mangyari kung malaman ni Olga ang bunga ng kanyang pagtataksil at paano kung papuwiin sya ng ahensya. Naisip nya na parang wala ng kwenta ang kanyang buhay. Sinisi ang sarili at binuhusan nya ng alak ang problema para sa pansamantalang pagkalimot. Lumipas ang mga araw, patuloy na tuliro ang bida sa mga pangyayari sa kanyang buhay. Pumapasok sa ahensya pero wala itong sa wisyo. At sa mga nakaraan mga linggo di nya nakausap si Suzuki at wala naman sinasabi ang ahensya. Inisip nya na wlang na syang problema dito. Pansamantalang nabawasan ang iniisip ni George. Nagulat sya noong tawagin sya ng presidente, kinabahan ng husto kung bakit ang mismong presidente ang tumawag sa kanya. Marahang syang sumunod sa silid ng presidente at inabot sa kanya ang telepono, may tawag pala sya galing Pinas. Wala si Suzuki kaya ang preisdente ang tumawag sa kanya. Sinagot ang telepono at boses ni Olga ang narinig. Malambing nyang binati ang asawa pero galit na boses ang sumampal sa kanya. Magkahalong galit at iyak ang ipinamalas ng asawa. May misteryong bumalot sa isip ni George. Si Olga nasa ospital sa tabi ng babaeng nagsilang sa bunga ng pagtataksil, sa babaeng naging biktima ng maling pagmamahal. Namatay si Candy sa pagsilang ng isang batang lalaki. Karga ngayon ni Olga ang munting angel sa tabi ng nasirang dalagang ina. Parang bumagsak ang langit kay George, hindi nya mapatawad ang kanyang sarili at lalong hindi sya mapapatawad ng kanyang asawa. Hindi nya namalayang umagos ang kanyang mga luha. Lumabas sya ng kuarto na walang paalam sa presidente. Tinanong sya ng mga empleado sa ahensya kung bakit sya umiiyak pero parang nabingi at napipi ang bida sa pangyayari. Umuwi kaagad ng bahay si George, naglalakad na parang baliw walang direksyon hanggang humantong sa isang lugar na hindi nya alam. Nagising sya sa ingay sasakyan ng pulisya, nalasing pala ito at nakatulog sa kalsada. Hinatid sya ng pulis sa kanyang bahay at sinabihang hwag nang uminom ng hindi kaya. Nagpasamalat si George. Kinabukasan pinilit nyang kausapin ang kanyang asawa pero hindi sya binagbigyan ng pagkakataon. Paulit-ulit ang pagtawag pero wala nang bibig mula sa kanyang asawa. Ito na ang bunga at ganti ng kanyang maling pag-ibig at kalibugan. Araw-araw na pagkabalisa.