Kaligayahan

Ikatlong yugto


Nag-ring ang telepono. Napabalikwas si Shiela sa higaan. Kakahiga pa lng nya at bago pa lamang syang dinadalaw ng antok dahil sa pagod sa pag-aasikaso ng lahat ng kakailanganin sa kaarawan nya. Kinapa nya ang receiver ng telepono sa gilid ng kama upang alamin kung sino ang tumawag. Sanay siyang sumagot ng telepono sa dis-oras ng gabi dahil kapag ganitong oras kalimitan nag-o-overseas call ang kasintahang si Miko. Miss na miss nya ang kasintahan na bagamat saglit lang nya nakasama dahil umalis na patungong Korea ay pinag-ukulan naman nya ng tapat na pagmamahal. Ito kasi ang unang boyfriend nya.


Mumukat-mukat syang itinapat ang receiver sa tenga at bibig. Nakahiga pa rin sya palibhasa’y wireless ang telepono. “Hello, Miko, I love you.” Pamungad na bati nya sa nasa kabilang linya.


“Happy Bday, Shiela!” Pagkarinig nito ay napatingin si Shiela sa orasan na malapit sa telepono. Eksaktong alas-dose na nga ng gabi. Kaarawan na nga nya.


“Thanks ha?!” . Napangiti ang dalaga sa espesyal na pagbati ng kasintahan.


“Sana ako nga ang sinabihan mo ng I love you pero sensya na Shiela, hindi si Miko to.” Sagot ng lalaki sa kabilang linya.


Napabangon si Shiela sa kama ng makilala ang boses. Nagulat at aaminin nyang na-excite sya ng mapagsino ang tumawag. “ Walanghiya ka Jeffrey, kala ko kung sino.” Sabay pakawala ng matinis na halakhak. Hindi nya akalain na makakatanggap sya ng pinakaunang pagbati mula kay Jeffrey. Inaasahan nya kasi na si Miko ang unang babati sa kanya pero mukhang di pa nagpaparamdam ang nobyo ng mahigit nang isang lingo. Malamang na hindi na nito naisip tumawag tUtal ay darating din nman ngayong gabi.


“Gusto ko ako ang unang bumati sayo sa espesyal na araw mo. 18 ka na Shiela. Ang tanda mo na. Hahaha. Lumabas ka nman ng bahay nyo. May ibibigay akong gift sayo. Gusto ko ako rin ang kauna-unahang magbibigay ng regalo sayo.’


“Jeffrey, hatinggabi na. Baka may makakita satin diyan sa daan kung anong sabihin. Ke babae kong tao, nasa labas pa ng bahay sa dis-oras ng gabi.” Bulong ni Shiela sa pangambang magising ang kapatid na natutulog sa kama sa di kalayuan.


“Saglit lang naman eh. Ibibigay ko lang at babati lang ako ng personal. Birthday mo naman. Maiintindihan ka ng mga kapitbahay. Hehehe…” dinig na dinig ni Shiela ang hagikhik ni Jeffrey mula sa kabilang linya.


“gago ka talga. Baka kung ano pang isipin ng mga un. Nkakahiya. Hindi ba pwedeng ipagpa-umaga mo na yan? Pag medyo maliwanag na. Gigising ako ng maaga para tagpuin ka sa gate namin. Mga ala-sais ng umaga”


“Hindi na ako makapaghintay eh. Excited na akong ibigay sayo ang gift ko.Please, pare, ngayon lang nman ito eh. Mamaya busy ka na, hindi mo na ako mapapansin. Pag di ka lumabas after 10 minutes. Babatuhin ko ang gate nyo. Hehehe” pabirong pakiusap ni Jeffrey.


Napatawa naman si Shiela. Hindi nya talaga kayang tiisin ang kaibigan. “O sya, panalo ka na. Lalabas na ako. Ikaw talaga, naku. Kung ano-anong drama. Labas ako before 10 minutes, pero saglit lang ha. Baka mahuli pa ni Mommy na wala ako sa kama, naku lagot ako dun”


‘Yes!!!” napalakas ng konti ang sigaw ni Jeffrey sa tuwa ngunit dagli ring binawi dahil baka marinig sya ng mga tao sa bahay nila. ‘intayin kita, tandaan mo after 10 minutes, kung hindi, iiskandaluhin kita sa araw ng bday mo. Hehehe…”


‘oo na. ibaba mo na yang telepono at lalabas na ako.” Pagkababa ng telepono ay tumungo muna sa banyo si Shiela. Naghilamos sandali at mabilis na nag-toothbrush. Hindi na nya nagawang magpalit ng damit. Nkapantulog sya na manipis na short at spaghetti strap na blouse. Medyo gising na ang kanyang diwa at di a gaanong inaantok. Dahan-dahang lumabas ng pinto si Shiela para tagpuin ang naghihintay na kaibigan. Mya-mya pa ay natanawan na nya si Jeffrey mula sa di- kalayuan, papalapit sa kinaroroonan nya.


‘O asan na?” bungad nya paglapit na paglapit ng kaibigan.


“Ang atat mo naman.. hehehe. Lahat ng bagay bago gawin lalo na pag espesyal dapat may seremonyas” biro naman ng binata. ‘doon tayo maupo sa dyip ni Mang Caloy para naman di tayo lamigin dito.’ Walang nagawa si Shiela kundi ang sumunod kay Jeffrey. Umakyat sila sa nakaparadang jeep sa tapat ng bahay nila at magkatabing umupo sa mahabang upuan ng sasakyan. Nakababa ang mga tarapal ng dyip at walang makakapansin sa kanila. Inilabas ni Jeffrey mula sa bulsa ang isang maliit at pahabang kahon na may wrapper na kulay silver at may maliit na ribbon na nkatape sa dulo. Iniabot iyon ng binata kay Shiela.


‘Salamat Pare,” bagamat nanliligaw si Jeffrey ay nakasanayan na nya itong tawaging pare gaya nung sila ay mga highschool pa. Binuksan nya agad ang kahon at tumambad sa paningin nya ang isang silver na kwintas na may pendant na letter S. Napangiti sya sa tuwa dahil sadyang napakaganda ng kwintas na regalo ni Jeff.


Kinuha ni Jeff ang kwintas at isinuot sa leeg ng dalaga. Pinaharap nya sa kanya si Shiela matapos mai-lock ang kwintas. Bagay na bagay ito sa kanya. ‘Happy bday, pare, este, Shiela pla! Hindi na bagay ang pare sayo ” . Tinitigan nya sa mata si Shiela na halatang naasiwa sa sitwasyon. Hindi na sya nag-aksaya ng panahon. Hinawakan nya ang baba ni Shilea at kinabig papalapit sa kanya. Habang ang isang kamay ay nasa likuran nito. Ginawaran nya ng masuyong halik ang dalaga. Ang lambot ng mga labi nito. Ramdam na ramdam nya.


Nagulat si Shiela. Hindi nya inasahan ang mga sumunod na pangyayari. Hindi sya nakakilos sa pagkakasandal sa tabihang upuan ng dyip na iyon. Lumakas ang kaba ng kanyang dibdib. Bgamat hindi sya makatutol. Ewan kung anong meron ang lalaking ito at nawawala yata sya sa tamang katinuan ng mga oras na iyon. Pano nya sasabihin kay Jeffrey na ito ang unang pagkakataon na nahalikan sya sa labi ng isang lalaki. crap. Ganun pala ang lasa ng halik.


Hindi tinanggal ni Jeffrey ang pagkakalapat ng kanilang mga labi. Hindi rumeresponde si Shiela ngunit hindi rin tumututol. Pinilit nyang ibuka ang pagkakatikom ng labi nito pero nanatiling hindi gumaganti pabalik si Shiela. Mistula itong tuod na nagapapaubaya. Ganunpaman ay pinagbuti pa rin nya ang paghalik sa dalaga. Pinagsawaan nya ang mga labing noon pa man ay gusto na nyang matikamn. Maya-maya pay kumilos na ang mga malilikot na kamay ni Jeffrey. Hbang magkahinang pa rin ang kanilang mga labi. Mula sa likod ay pinagapang niya ang kamay patungo sa legs ng dalaga. Hinimas-himas nya ang mga iyon na nagdulot ng kakaibang sensasyon kay Shiela. At nang itinaas nya ang paggapang para dakmain ang suso ni Shiela ay bigla nitong pinigilan ang mga kamay nya. “ Jeffrey, please.” nawika nito. Naiintindihan nya ang reaksyon ng dalaga. Naisip nyang iba nman ang puntiryahin ng mga kamay. Dahan dahan nyang pinadausdos mula binti paitaas ang mga sabik na kamay upang tunguhin ang may puson ng dalaga. Napapitlag si Shiela ng mahulaan kung ano ang gusting puntiryahin ng mga kamay ni Jeffrey. Nahagip nya ito at pinigilan ulit. Akala siguro ni Jeffrey ay may karanaan na sya sa mga bagay na ito dahil sya ay may kasintahan na ngunit hindi naman nito alam na ni labi nya ay hindi nalapatan ng kasintahang si Miko dahil bago pa lamang silang magkasintahan noon ng nagpasya itong umails at di sila nabigyan ng pagkakataon sa mga ganitong tagpo. Umakma syang itulak si Jeffrey ngunit naging marahas ang mga halik nito. Hindi na nagawang tumanggi pa ni Shiela. Nagtatalo ang isip nya sa tamang gagawin. Alam nyang mali ang lahat ng ito pero di nya alaam kung paano tatapusin. Hindi nya malubos maisip na ang halik pla ay maaring tumagal ng halos kalahating oras. Ang mga inaasahan nyang first kiss ay ang masusuyong mga halik na iginagawad sa siang babae tulad ng mga napapanood nya sa mga teleserye at pelikula. Pero anong klaseng halik ang pinaparamdam ni Jeffrey sa kanya? Ito ba yung French kiss? Torrid kiss? Lips to lips? Ano ba? Nabobobo yata sya sa kainosentehan. Maliban sa saglit na paghihiwalay ng mga labi ay halos mapugto ang hininga ni Shiela sa tindi ng halik na iyon ni Jeffrey . Hindi sya marunong humalik alam nya un. Pero hindi ito naging hadlang para papakin ni Jeffrey ang kanyang mga labi. Habol ang hininga nya ng maghiwalay ang mga labi nila. Pakiramdam nya ay hinag-hina sya pagkatapos ng naganap marahil ay sa pagtatalo ng isip at pakiramdam at sa pagpipigil sa mga kamay ni Jeffrey na nais sumalakay sa mga kaselanan nya.


Umayos silang dalawa ng upo. Walang umiimik. Dahan-dahang pumatak ang mga luha sa mata ni Shiela. Bigla nyang naalala si Miko. Pagkatapos ng pagpapaubayang ginawa nya, bigla syang nakaramdam ng guilt sa dibdib. Rumehistro bigla ang mukha ni Miko sa isipan nya. Kung pano sya tumanggi noon na halikan ni Miko sa labi at yakap-yakapin at sabihing hindi pa sya handa sa intimacy sa isang relationship at nangakong sa pagbabalik nito ay ibibigay dito ang halik na inasam-asam ng kasintahan. Samantalang ngayon ay nakuha nyang magpaubaya ng halik sa isang panagahas na lalaking ni hindi nya kasintahan. Galit nag alit sya sa sarili dahil hindi nya nagawang lumaban. Pero ano pang magagawa nya kung ngyari na ang lahat? Walang dapat makaalam nito.


Samantala, napansin ni Jeffrey ang mga luha sa mata ni Shiela. Kinuha nya ang panyo mula sa kanyang bulsa at Iniaabot yun sa dalaga. Hinagip naman ito ni Shiela at ipinahid sa mga luha. “Hwag ka ng umiyak. Yung nagyari Shiela…” bungad ni Jeffrey matapos ang mahabang katahimikan.


Hindi na pinatapos ni Shiela, Tumayo ito mula sa pagkakaupo sa dyip at bumaba ng dahan-dahan, sabay nilingon si Jeffrey. “Wag mong intindihin yun, wla yun, halik lang naman eh. Madadala pa sa ligo.” Pinilit nitong ngumiti. ‘sige, pare, una na ako, itutuloy ko na ang tulog ko. Maaga pa ang gising bukas.” Tinalikuran si Jeff at tinungo ang gate. Walang lingong-likod na pumasok sa bahay at dumiretso sa higaan. Naiwan si Jeffrey na nakatulala at hindi pa rin makapaniwla na nagawa nyang halikan si Shiela. At hindi lang isang simpleng halik, matagal na halik. Alam nyang nabigla si Shiela pero lihim nyang ikinatuwa ang mga pangyayari.